Epis Azuli

De taal van Epis Azuli is gedurende de duizenden jaren van haar bestaan sterk beïnvloed door andere talen van expansionistische landen die contacten zochten met het in het binnenland gelegen Rijk der Azuli.

De oorspronkelijk taal is in vergelijking met de huidige taal compleet anders en uniek in Thalassa. Omdat in de oude tijden een ander schrift werd gebruikt en men alleen kan gissen over de correcte uitspraak heeft men alle namen en woorden die nog overgeleverd zijn uit die tijd verbasterd of gemoderniseerd. Dit werd al heel vroeg gedaan zodat sommige namen nog maar weinig lijken op de huidige hoewel de uitspraak vergelijkbaar is.

Zo rond het jaar 4000 begon de antieke taal invloeden van buitenaf te krijgen. Voor een deel was dit al gebeurd omdat de volken die rondom de Azuli woonden al eigen dialecten of talen kenden. De onderlinge omgang leidde tot een uitwisseling van woorden en een versimpeling van de taal. Na 4000 kwam men in contact met Dardaanse en ook Cartaanse handelaren voor wie de machtige natie van Epis Azuli zeer interessant was om handel mee te drijven. Zij spraken compleet andere talen en het waren vooral de Azuli die besloten de andere talen te leren opdat hun eigen taal dan beschermd bleef en zij de buitenlanders zelf goed konden verstaan. Aangezien de handel populair was en voor nieuwe rijkdom zorgde verspreidde de nieuwe woorden en uitdrukkingen van de Dardanen en Cartanen zich gestaag onder de verschillende geledingen van de bevolking. De elite hield wel sterk vast aan de officile taal. Zij bekommerde zich ook niet over wat de bevolking sprak zolang ze maar begrepen wat zij vertelden wat zij moesten doen.

De Dardaanse invloeden namen na 4400 sterk toe door de opkomst van het Ba-dom. Kardion gebruikte het Dardaans voor alles en zijn volgelingen zagen de taal als belangrijk. Hoewel de keizers nog wel hun oorspronkelijke Azuli naam gebruikten werden in officiële documenten de verbasterde vormen, benvloed door de Dardaanse en Cartaanse taal, gebruikt. Het antieke Azulisch werd alleen nog door de priesters gebruikt, die strikt vast hielden aan de oude vormen, terwijl de gewone taal door de buitenlandse invloed over de eeuwen sterk versimpeld en veranderd was.

Door de val van de antieke religie tegenover het Ba-dom in 4587 verdween het laatste bastion dat de antieke taal in stand hield. Vanaf die tijd voerden de keizers alleen nog maar hun moderne naam, waar hiervoor er ook nog een officiële variant in de antieke taal in de annalen werd toegevoegd, ook al werd in de omgang de moderne naam gebruikt. Voor de meesten was de antieke taal te moeilijk en complex geworden.

Hieronder is een lijst van de antieke namen van de acht steden en de nog bekende antieke namen van de keizers van Epis Azuli.