Epis Azuli

Encyclopedia - Erfopvolging

Reguliere vererving

De erfopvolging in Epis Azuli is vastgelegd in de wetten van het land en zijn al duizenden jaren ongewijzigd. Hoewel sommige families andere tradities volgen zijn ze vaak wel gebonden aan soortgelijke regels.

Bij de opvolging wordt geen onderscheid gemaakt tussen geslacht. Mannen en vrouwen hebben gelijke rechten. In principe erft het oudste kind, en deze hoeft daarbij niet de volwassen leeftijd te hebben bereikt, gewoonlijk 18 jaar, maar in sommige gevallen 16 of 21 jaar. Voor de laatsten moeten uitzonderingsgevallen opgesteld worden.

16 Jaar was de leeftijd voor meerderjarigheid gedurende het Eerste Rijk. Deze was gebaseerd op vier keer de Vier Mysterieën. Toen in het Tweede Rijk het Ba-dom de dominante religie werd wilde deze zoveel mogelijk banden met de oude religie verbreken. 18 Jaar werd de leeftijd van meerderjarigheid, ook voor de troonopvolging. Met betrekking tot dit laatste ontstond er gedurende het Eerste Interregnum een wijziging in het erfrecht, vermoedelijk omdat er veel minderjarige erfopvolgers waren. Meerderjarigheid was nu niet meer vereist om een titel te erven. Alleen de zelfstandigheid was gebonden aan de leeftijd van meerderjarigheid. Tot het 18e levensjaar was het verplicht dat de titeldrager een regent had om zijn zaken te regelen. Het duurde niet lang voordat er een optie kwam om dit uit te breiden naar het 21e levensjaar al was hiervoor rechterlijke toestemming nodig.

Voor de erfopvolging zijn er enkele voorwaarden. Na de eerste afstammeling volgt de afstammeling die de familienaam voort zet. Bij een huwelijk wordt in de voorwaarden vastgelegd welke achternaam de kinderen zullen dragen. Dit kan de achternaam van de vrouw of de man zijn of een samenvoeging. Een samenvoeging is niet gewoon, en duidt op de vorming van een onafhankelijke familietak. Door een samenvoeging van de achternamen worden de afstammelingen lager in de erfopvolging geplaatst van beide hoofdtakken. Een nieuwe tak heeft ook het voordeel dat het nieuwe regels op kan stellen en niet meer gebonden is aan de tradities van de hoofdtak.

Erfopvolging door vrouwen is in delen van Oost-Kepheramondri ongewoon. Om de Azulische regels te omzeilen huwden de Vedische prinsen hun dochters al kort na hun geboorte uit, zodat zij niet konden erven. In Noun wordt een soortgelijke gewoonte nagevolgd, maar deze is minder strikt. In Ingde spelen achternamen geen rol en is er een traditie van mannelijke voorkeur.

Een verwant met kinderen met een andere achternaam erft pas nadat er geen broers en zusters met kinderen (indien aanwezig) met de eigen familienaam zijn. Hierna volgen de broers en zusters van de ouders met kinderen met de eigen familienaam en daarna degenen met de andere familienaam.

De regels liggen echter alleen vast tot op een bepaalde graad. Hierna is het een kwestie van lokale traditie of een speciale bepaling die de erfenis bepaald. Complexiteiten ontstaan gewoonlijk doordat er meerdere familiebanden zijn waardoor het voorrecht onduidelijk wordt. Dit is vooral het geval wanneer bij de vererving van familienamen een jongere broer of zus deze wel heeft behouden, maar een oudere niet. Vooral tradities waarbij de status van de erfgenaam een rol speelt kan voor conflicten zorgen.

Adellijke vererving

In het geval van adellijke titels heeft de hogere edelman een scheidsrechterfunctie. In sommige gevallen kan deze een voorkeur uitspreken of de titel opheffen.

Een Azulische traditie met betrekking tot adellijke titels is dat een edele maar één titel mag dragen. Indien de edele een andere titel erft moet deze zijn huidige of de nieuwe titel over dragen aan een verwant. Hierbij is het vaak de gewoonte dat een lagere titel wordt gedragen door de erfgenaam. Deze draagt de titel weer over wanneer deze de hogere titel erft. Bij tijdelijk gebrek aan kinderen is er gewoonlijk een regel die vereist dat er afstand wordt gedaan van de titel zodra er kinderen zijn. Indien er geen duidelijk opvolger aanwezig is kan de titel alsnog verloren gaan.

Indien de edele een titel erft die gelijkwaardig is aan de bestaande titel heeft deze ook de mogelijkheid om de titel onderschikt te maken. Dit betekent dan dat de status van de titel verminderd wordt. Verheffing is alleen mogelijk als de titel onder een hogere edele toevalt. Zo veranderde de titel Vorst van Tirizendri in Prins van Tirizendri.

Indien een edele onderworpen wordt door een edele van dezelfde status dan heeft deze twee keuzes: zijn titel in status verlagen zodat deze ondergeschikt is of in ballingschap gaan zodat de titel behouden blijft. Met ballingschap wordt bedoeld dat de titeldrager in het dominante domein de status van burger heeft, maar elders gewoon zijn titel kan voeren. Het eerste gebeurde door de Vorsten van Bargendomendri en Denemetri, die Prinsen werden onder de Vorst van Indri. Het tweede gebeurde bij de Prins van Ninion en de Groot-Hertog van Almazion, wiens gebied werd toegewezen aan de Hertog van Kriste vanwege hun collaboratie met het Dardaanse Rijk. Andersom werd de Groot-Hertog van Raneken simpelweg van zijn zetel verdreven door de Hertog van Lakir gedurende het Derde Interregnum.

Menu

Get Firefox!
Deze site kan het best bekeken worden in Mozilla Firefox

Valid HTML 4.01 Transitional

Valid CSS!