De meeste rivieren in Epis Azuli stromen van het zuidoosten naar het noordwesten. Hieronder zijn verscheidene grote zoals de Niparte, de Kapellane, de Ardikitande, de Nepenthili, de Deidikati en de Xallanthazuli. Voor een groot gedeelte zijn deze rivieren bevaarbaar en dus geschikt voor vrachtvervoer en handel. Al vroeg verlangden de Keizers van Epis Azuli ernaar het land over water te ontsluiten van zuidwest naar zuidoost via kanalen.
Het eerste kanaal van belang was deze tussen Terazon en Troizun. Terazon was via een meer en een rivier reeds verbonden met de Deidikati en er was een redelijke vlakke vallei in het westen die naar de Nepenthili liep. Tijdens de regering van Kuagun Kegaun, een Keizer van de Tiende Dynastie, werd dit kanaal eindelijk voltooid. Volgens de overlevering gebeurde dit in 4488.
Het tweede kanaal liet lang op zich wachten en de werkzaamheden werden verrassend genoeg gedaan gedurende het Eerste Interregnum. In 5379 voltooide Koning Elzevir van Mezembri het tweede kanaal dat de Nepenthili verbond met de Ardikitande. Het kanaal liep van Tirrenun via de Mezembrische hoofdstad Mezentiun naar Ingenun. Ook hier werd optimaal gebruik gemaakt van de aanwezige valleien om de verbinding tot stand te brengen. Desalniettemin waren er geen andere geschikte lokaties om een kanaal aan te leggen. Het gebied van Epis Azuli bevatte teveel bergen die andere verbindingen onmogelijk maakten.
Het duurde tot het Vierde Rijk van Epis Azuli dat er meer land ontsloten kon worden. Hiervoor moest gewacht worden tot de onderwerping van de kustlanden van Kascamandri waar bergen geen belemmering meer vormden. Toch duurde het nog verscheidene eeuwen voor er daadwerkelijk werk werd gemaakt van de constructie van een netwerk van kanalen. In de periode 6718-6751 werden 5 nieuwe lange kanalen aangelegd.
Eerst werd een kanaal aangelegd tussen de Xallanthazuli en de Deidikati. Deze liep van Agisarn naar Callicrata. Dit werd voltooid in 6721 Het tweede kanaal lag dichtbij en verbond de Deidikati nogmaals met de Nepenthili. Dit zou direct het meest lange kanaal worden en het liep van Callicrata via Chimara naar Kassandane. De afronding vond plaats in 6728. Enige kilometers stroomopwaarts begon alweer het derde kanaal dat liep van Melitene naar Palana en de rivieren Nepenthili en de Ardikitande verbonden werden. Dit gebeurde in 6738. Het vierde kanaal lag ver stroomafwaarts bij Parisinon en leidde naar Calpiun aan de Kapellane. De voltooiing vond plaats in 6744. De lange uitlopers van het Mesuphuremai gebergte maakte het zinvoller om zo danig op te lossen. Het laatste kanaal dat de Kapellane met de rivier de Niparte verbond liep van Antinun via Megellun naar Tridentun. Dit traject werd afgerond in 6751, waarmeer men nu over water van het zuiden van Kilvendri naar het oosten van Kepheramondri kon varen. Een waar staaltje bouwkunde.
Men zou denken dat met deze grote werken er voldoende kanalen waren. Keizer Anxendre IX besloot anders en van 6817 tot 6829 werd het achtste kanaal gegraven dat voor de tweede maal de Xallanthazuli met de Deidikati verbond. Deze waterweg liep van Parmenion via Kebalindun naar Pallenon.
