Er zijn 14 profeten in de geschiedenis van Epis Azuli geweest. Zes mannen en acht vrouwen. Zij speelden een belangrijk rol binnen de samenleving of hadden grote invloed op de ontwikkeling van de religie in Epis Azuli. Sommigen van hen worden gezien als ketters, maar waren toch van groot belang. Mezun en Sidharte gelden tegenwoordig als de invloedrijkste profeten.
| Profeet | Beschrijving |
|---|---|
| Kardion (4329-4397) | Kardion was een zendeling die vanuit Dardania in 4371 naar de Azulische landen kwam. Als beschaafd spreker had hij moeite zich te handhaven in de steeds meer naar het matriarchaat neigende Ba-dom in de Dardaanse landen. De keizers van Epis Azuli heetten hem welkom en beschouwden zijn ideeën als een goed tegenwicht tegen de macht van hun priesterkaste. Met succes wist hij een sterk fundament te leggen voor het Ba-dom in Epis Azuli. |
| Iczia (4538-4603) | Iczia werd al op jonge leeftijd een leider binnen de gemeenschap van Ba-gelovigen in Epis Azuli. Zij won daarbij al snel het vertrouwen van de keizer, die echter nog niet openlijk bereid was om tot het Ba-dom over te gaan. In 4587 verwerpt de keizer dan toch de oude godsdienst. Enige strijd volgt, maar het volk, dat voor een groot deel al is bekeerd, sluit zich aan bij de omwenteling. Met enig vertoon wordt Iczia verheven tot Kardinaal, de opvolger van Kardion, en leider van de Kardionieke Kerk. Iczia wordt gezien als vrij idealistisch, maar vooral vergevingsgezind. Zij misbruikt haar machtspositie niet en toont juist een open en anti-elitaire godsdienst. |
| Mezun (4750-4831) | Mezun was een eenvoudige priester binnen de Kerk, die al snel een grote aanhang verwierf dankzij zijn eenvoud, purisme en grote charisma. Hij werd al snel een tegenstander van de kerkleiding, die echter machteloos was om zich tegen hem te verzetten vanwege hun eigen corrumpisme en decadentie. Mezun was voortdurend in beweging en preekte in alle delen van Epis Azuli. In 4780 brak een opstand uit en Mezun, bevreesd voor een bloedbad, greep de leiding. Hij organiseerde zijn volgelingen en vormde een brede volksbeweging. Met succes bracht hij niet alleen de kerkleiding, maar ook de keizer ten val. Mezun zuiverde de Kerk en zocht contact met de Baus. Hij weigerde de positie van kardinaal, maar was op de achtergrond de absolute leider van de Kerk. Uit zijn meest loyale volgelingen vormde hij in 4815 de Mezunieter Orde, de eerste kloosterorde binnen de Kardionieke Kerk. Zij zouden de zuiverheid van de leer bewaken. |
| Kyrille (5049-5121) | Volledige naam Kyrille Amare Hizion. Al vroeg toonde zij grote intelligentie en zij had een snelle carrière binnen de Kerk. In 5091 werd zij verheven tot kardinaal. Zij richtte zich vooral op het vertalen van de Ba geschriften in het Azulisch, om grotere toegankelijkheid tot het volk te bereiken. Zij voltooide haar werk in 5110. De Baus was hier niet blij mee en verordonneerde dat alleen het Dardaans leidend was om verkeerde interpretaties te voorkomen. Kyrille verdedigde zich dat door het gebrekkige Dardaans onder de Azuli er veel meer schade kon ontstaan. Een officiële versie door de Kerk zelf zou veel problemen voorkomen. Het door Kyrille geleide verzet leidde tot verwijdering met de Baus. |
| Jezon (5183-5216) | De achtergrond van Jezon is onbekend. In 5204 werd zijn naam voor het eerst genoemd in een discussie met kerkgeleerden. Hierbij ageerde hij tegen de wereldlijke positie van de Kerk en de verwijdering die dit veroorzaakte met het gewone volk. De Kerk moest de fouten van de hogepriesters van de oude religie voorkomen. Pas in 5210 trad Jezon serieus op de voorgrond als leider van een nieuwe beweging. Hij was geen priester, maar wel uitstekend op de hoogte van Kerk en de leer van Ba. Geleidelijk aan groeide zijn aanhang, maar hij wist geen verandering bij de leiding van de Kerk te brengen. Onrust en verdeeldheid namen toe in Epis Azuli. Keizer Eumas III onderdrukte de beweging en verbood hem tenslotte in 5215. Jezon negeerde het verbod en werd in 5216 tenslotte gevangen genomen en door de Mezunieten publiekelijk ter dood gebracht. Een landelijke opstand was het gevolg waarbij een splitsing tussen de aanhangers van Mezun en Jezon ontstond: het eerste schisma in de Kerk onstond. De chaos bracht het Tweede Rijk ten val en zorgde voor een lange periode van instabiliteit. |
| Abramas (5423-5489) | De kerkstrijd splitste zich op in Mezunieten, Jezonieten en Kardionieten. Sommigen meden associatie met een van de partijen. Een van hen was Abramas, een priester die zijn functies neer legde en een bestaan als asceet op zich nam. Hij en zijn volgelingen bestreden de zondigheid van oorlog en geweld. In zijn ogen miste de Kerk een onafhankelijke leiding. Hij legde zich daarop toe de betrekkingen met de Baus te herstellen. Dit gebeurde in 5472. Gezanten van de Baus legden zich toe om de partijen tot vrede te bewegen, gesteund door Abramas en zijn volgelingen. Hoewel dit een moeizaam proces was, legde dit de basis voor de vorming van het Derde Rijk. Later vormden de volgelingen van Abramas een kloosterorde in zijn naam. |
| Estera (5662-5714) | Volledige naam Estera Fagodi Amunin. Benoemd tot Curomaxaizte van Cratenon in 5697. Vanuit deze positie nam zij de leiding op zich tegen de mannelijke dominantie van de Keizers en hun minachting van de Kerk. De kardinalen in Zandezindun deden alsof zij onafhankelijk handelde, maar grepen niet in. Estera verwierf geleidelijk aan steeds meer steun, waardoor keizer Endrike II zich zorgen begon te maken over de stabiliteit van zijn jonge rijk. Hij liet haar in 5712 gevangen zetten, maar dit verbeterde de situatie niet. In het voorjaar van 5714 bracht hij haar ter dood, tezamen met haar belangrijkste volgelingen. |
| Visha (5912-5976) | Volledige naam Visha Sovezas. Kardinaal van Predon in 5958. In haar vroege jaren was Visha een harde en devote werker die met haar daadkracht en onverzettelijkheid naam maakte. Toen zij eenmaal kardinaal werd begon zij al snel de Kardionieke Kerk te domineren en verwierf zij een sterke achterban. Haar eerste actie was het benoemen van de eerste Bisschoppen als verlengstukken van de Kardinalen. Zij concentreerde zich vooral op het eigen karakters van de Kardionieke Kerk tegenover de Orthodoxe Kerk. Terwijl de Baus aan drong op conformering ten aanzien van de offiële lijnen van de Kerk, voorzag Visha een bekrompen en kortzichtige Kerk. De Dardaanse visie was al lang niet meer dominant dankzij de Laudanen. Visha maakte de Azulische vertaling van het Boek van Ba officieel, maakte de verering van de profeten erkend door de Kerk, benoemde de eerste bisschoppen en erkende de gelijke rechten van mannen en vrouwen binnen de Kardionieke Kerk. De Baus had geen oog voor het interne schisma tussen Mezunieten en Jezonieten, terwijl dit voor de Kardionieke Kerk van essentieel belang was. Visha verkondigde in 5964 dan ook het Oneindige Pad. De wegen van Ba waren ondoorgrondelijk en en elk pad dat men nam leidde naar hetzelfde doel. Hierin legde zij de basis van de Kardionieke Kerk voor de eeuwen die zouden volgen. Waar een aantal zaken voorheen gedoogd waren, werden deze nu onderdeel van de Kardionieke Kerk. Dit nieuwe schisma zorgde voor een diepe breuk met de Baus die 1200 jaar voort zou duren. |
| Mehamedun (6134-6174) | Zijn oorspronkelijke naam was waarschijnlijk Mehar Medun. Volgens tijdgenoten die zijn toespraken bezochten had hij moeite de 'r' uit te spreken en verwarde men daarom zijn naam. Hij werd waarschijnlijk als bastaard geboren in de grensstreek tussen Xunundri en Kepheramondri, die na de verovering door Epis Azuli op Xoromendri vele jaren onrustig bleven. Sommigen beweren dat zijn moeder verkracht werd door een Azulische soldaat. Feit bleef dat hij een straatkind was die uiteindelijk werd opgevangen door de Kerk. Hij noemde dit zelf zijn redding uit de hel. Hij kreeg een grote verering voor de Kerk, welke hij de enige rechtvaardige macht noemde. Hij werd al snel zelf priester, waarbij hij naam maakte door zijn energieke en bevlogen preken. Hij trok daarbij rond door heel Epis Azuli. Hij wilde de wereld zien om een beter oordeel te kunnen vellen. Het was een erbarmelijke tijd, waarin het land geplaagd werd door hongersnoden en de leiders tekort schoten. Alleen de Kerk gaf steun waar mogelijk. Hij werd terechtgesteld door keizer Anxendre V na jaren van landelijke onrust en geweld in een poging om een theocratie te vestigen waarbij keizer Phranxi I om het leven komt. De Mehamedieten gaan ondergronds en blijven een lastige factie door hun geloof in heilig geweld. Gedurende vele eeuwen werd er veel debat gevoerd over zijn status binnen de Kerk. Hij was geen ketter want hij was nooit tegen de leer gegaan en was meer een zeer extreme Mezuniet. Hij werd ook niet gezien als een profeet omdat hij de Kerk niet veranderde. Kerkelijke historici zagen dit geleidelijk anders. Zijn beweging vormde de culminatie van de verdeeldheid van de Kerk en verenigde de meest zuivere en diepe gelovigen. Door zijn opkomst ging de Kerk zichzelf beschouwen en ging het weer de dialoog aan met de Keizers. In 7355 besloot de Kerk, met een nipte meerderheid van stemmen, hem tot Profeet te verheffen, met kanttekeningen. Hij was een les voor de Kerk. |
| Pallon (6280-6356) | Volledige naam Pallon Mirissesas. Hij verkreeg zijn opleiding binnen de Kerk en maakte daarbinnen een sterke carrière binnen de kerkelijke ambtenarij. Hij was vooral actief in de politieke en diplomatieke arm, welke in zwaar weer stond door de onderdrukking van de Kerk door de keizers. Ook het interne schisma verdeelde de Kerk. Pallon had geen belangstelling voor het priesterschap of een andere religieuze functie. Zo kon hij een neutrale positie ontwikkelen. Hij legde zich toe op het herstellen van het schisma tussen de Jezonieten en Mezunieten; De laatsten waren erg verzwakt na de pogroms van de keizers. Dit was dan ook het beste moment. In 6326 bewerkstelligde hij verzoening. In volledige herintegratie gelukte evenwel niet. Zijn volgelingen zouden hem navolgen en blijven werken aan een volledige harmonie binnen de Kardionieke Kerk. Wat eigenlijk nog belangrijker was wat Pallon deed was het voltooien van het herstel van de versplintering van de Kerk die was ontstaan naar de revolutie van Visha in 5964. In reactie hierop stonden allerlei ketters op die nieuwe stromingen ontwikkelden. Velen riepen op tot gewapend verzet wat leidde tot een lange periode van religieuze conflicten en pogroms door de Keizers om deze te onderdrukken. Pas na de Tweede Burgeroorlog waren deze ketterse stromingen daadwerkelijk verzwolgen in de strijd. De Kerk greep de periode na 6287 aan om actief de burgers weer terug te brengen binnen de Kerk. Het was Pallon die zijn invloed bij de Keizer gebruikte om ervoor te zorgen dat deze het programma steunde en dat er geen pogroms meer zouden zijn opdat de Kerk de tijd kreeg om zelf de opstandige elementen onder controle te brengen. Het werk van de Kerk zorgde voor het herstel van de stabiliteit in het land en maakte de troepen vrij voor de Keizer voor de Kascamandrische Campagne. |
| Sidharte (6630-6712) | Haar oorspronkelijke naam is onbekend. Vanaf 6659 begon zij rond te reizen en te spreken over de nederigheid en dienstbaarheid aan Ba. Geleidelijk aan verkreeg zij volgelingen en stichtte zij gemeenschappen waar men in eenvoud en vrede leefden. De Kerk was geschokt door haar groeiende invloed, maar kon geen krenking van de leer van Ba ontdekken. De Kerk zond gezanten en bemerkten dat deze ook geraakt waren. Geleidelijk gingen ook bisschoppen en kardinalen naar haar boodschap luisteren. Een aantal van hen namen haar woorden in zich op en begonnen ernaar te streven de Kerk soberder te maken en zich niet meer met de wereldlijke macht bezig te houden, hetzij via de heersers, zoals de Mezunieten, hetzij via het volk, zoals de Jezonieten. Keizer Lutexi IV nodigde haar uit en zij spendeerde enkele maanden aan het hof. Hij raakte zo onder de indruk dat hij haar de plaats Kundun schonk als vrijhaven voor haarzelf en naaste volgelingen. Na haar dood verhief de Kerk Kundun als lokatie van het kapittel van de nieuwe kloosterorde van Sidharte. Door haar werk werden de banden tussen Kerk en keizer in grote mate hersteld. |
| Eliaze (6798-6875) | Volledige naam Eliaze Irindomar. Grootmeesteres van de Orde van Kardion in 6845. Als hoogste bestuurder van de Kerk in Terazon fungeerde zij als vertegenwoordiger van de Kerk aan het keizerlijke hof. Vanaf het begin ageerde zij bij keizer Lupan III over de toenemende decadentie en verzwakking van het rijk. In 6859 waarschuwde zij de keizer voor de grote vlootexpeditie die de expansie van het rijk naar het noorden moest bewerkstelligen. Zij verkondigde dat de vloot kwetsbaar was en een eventueel verlies de grip op de Dardaanse landen zou verzwakken. Lupan III beschouwde het onzin. Epis Azuli was nog nooit zo machtig geweest. De vloot ging echter ten onder. Wederom sprak Eliaze haar waarschuwingen uit en voorspelde de ondergang van het rijk door een opleving in Sideria. Zij voorspelde verder nog talrijke andere kleinere zaken die vrijwel allemaal in zekere mate uit kwamen, ook al duurde het lang. |
| Megadelane (7160-7227) | Volledige naam Megadelane Horaxis Bugati. In 7191 werd Megadelane benoemd tot bisschop van Hadetanun waar zij veel indruk maakte en in 7199 tot kardinaal van Raneken. Voor het eerst in meer dan 1200 jaar bezocht een kardinaal, in haar persoon, Badacho, de woonplaats van de Baus. Dit gebeurde in 7204. Zij voerde lange gesprekken met de Baus en de Bacchanalen en keerde regelmatig terug tot er in 7213 een hereniging met de Baus plaats vond. In 7211 was zij tot Grootmeesteres van de Orde van Mezun verkozen. Onder leiding van Megadelane werden nieuwe hervormingen in de Kerk doorgevoerd. Ook bracht zij de Mezunieten weer aan de macht, nu de dreiging van het Vierde Rijk verdwenen was. Hierbij vonden er botsingen plaatsen met de op dat moment dominate leer van Sidharte. Vanwege haar principes dolf die van Sidharte het onderspit. Hierop trok de Orde van Sidharte zich terug naar meer onherbergzame gebieden. Hierdoor begon de Kerk weer politiek actief te worden. In 7216, na het uiteenvallen van het Concordant Azule, stichtte Megadelane de eerste kerkstaten Inozale en Misa. |
| Teresia (7482-7558) | Volledige naam Teresia Imduzi. Vanaf 7507 was zij betrokken bij de onderhandelingen tussen de Azulische landen en Hargast. In 7519 werd ze benoemd tot bisschop van Misa en in 7529 tot kardinaal van Misa. In deze positie verkreeg ze vanaf 7521 het leiderschap in de onderhandelingen tussen Hargast en de Azulische landen als neutrale scheidsrechter. Na de vrede van 7534 was zij de ontwerper van de grondwet waarop het nieuw te vormen Vijfde Rijk gestoeld zou worden. De zogeheten Landvoogdij werd in 7543 gesticht. Als kardinaal van Misa maakte zij deel uit van de Landsraad en vormde daarin een bindende en stuwende kracht. In 7542 werd zij Grootmeesteres van de Orde van Kartenos. |
