Epis Azuli

Terazon kan geen kosmopolitische stad worden genoemd. Het is een zuivere Azulische stad, vrijwel onaangeroerd door buitenlandse invloeden in het hart van het diepe binnenland van de hoogvlakte van Xunundri. Terazon is qua architectuur ook de oudste stad van Thalassa. Nog altijd staan er talloze structuren en gebouwen van meer dan vierduizend jaar oud die nog altijd worden gebruikt en bewoond. Deze zijn natuurlijk vele malen gerestaureerd en opgeknapt om de tand des tijds te doorstaan, maar het ontwerp is nagenoeg hetzelfde en inspireert nog altijd de hedendaagse Azulische architectuur.

De meeste antieke gebouwen bevinden zich dan ook in wat de Heilige Stad genoemd wordt, vanwege de machtige piramide-achtige tempels die aan het grote uitgerekte Plein van de Heilige Eenheid en de Eeuwige Vrede liggen. De Heilige Stad is imposant en uitgestrekt en vormt een open hart in de omvangrijke stad.

Ten zuiden van de Heilige Stad ligt de Oude Stad, langgerekt langs de oevers van Meer van Azule (Lacun Azural), welke de stad in het oosten verbindt met de belangrijke rivier de Deidikati en via kanalen in het westen naar de rivier de Nepenthili. Oorspronkelijk bevatte de Oude Stad alleen de kuststrook maar de ontwikkeling van havenwerken deed landwinning ontstaan zodat er een breed schiereiland ontstond in het verlengde van de Heilige Stad. De Oude Stad is het handelscentrum en hier bevinden zich de imposante villa's en panden van de kooplieden, handelaren en andere rijken.

Ten noordwesten van de Heilige Stad bevindt zich de Hoge Stad langs de langzaam stijgende hellingen van het heuvelland dat de brede kom rondom het Meer van Azule grenst. De Hoge Stad is het diplomatieke centrum van Terazon. Hier bevinden zich alle ambassades, maar ook de residenties van alle adel en politici uit Epis Azuli die van ver komen voor politiek overleg in Terazon. Alle belangrijke politiek in Epis Azuli vindt namelijk plaats in Terazon en adel en politici verblijven per jaar vele dagen in de hoofdstad. Tijdelijke verblijven zijn ongewenst en dus onderhouden ze aparte residenties met eigen personeel. De residenties zijn zodoende vaak kleine paleizen, vaak met grote tuinen of kleine parken eromheen.

Tussen de Oude Stad en de Hoge Stad, ten westen van de Heilige Stad, bevindt zich de Lage Stad. In oude tijden was dit de stad van de armen, met talloze kronkelige straatjes en simpele en gevarieerde architectuur. Naarmate de stad rijker werd, nam ook hier de welvaart toe. Nu is zij het stadsdeel van de goede middenstand. Brede wegen en ruime pleinen ordenen het geheel, maar daartussen is nog veel van de oude structuur bewaard, hoewel de woonhuizen nu veel hogere gebouwd zijn en van goede kwaliteit. Ook wonen hier veel kunstenaars en andere vrijzinnigen omdat de dicht op elkaar gebouwde gebouwen de stad tot een hechte gebroederlijke gemeenschap maken.

Ten oosten van de Heilige Stad ligt de Nieuwe Stad. Maar ook dit deel is intussen al duizenden jaren oud. De Nieuwe Stad ontstond gedurende het Vierde Rijk van Epis Azuli in opdracht van de Keizers. Het stadsdeel heeft een mannelijk, militaristisch uiterlijk. De woonhuizen omvatten meerdere verdiepingen en zijn zeer gelijkmatig. De uniformiteit is echter niet zoals zij lijkt. De ondergrond was erg onregelmatig waardoor het niet populair was om te bewonen of bebouwen en voor de bouw was het een bos. Nog altijd is dit herkenbaar in de vele parken en plantsoenen die de Nieuwe Stad bevat. Daartussenin golven de uniforme woonhuizen met fraaie regelmaat. Tegenwoordig wordt het vooral bewoond door de middenstand die diensten verlenen aan de bewoners van de westelijke stadsdelen. Naast de woonhuizen omvat de Nieuwe Stad alle ministeries en enkele regeringsgebouwen, zoals het Azulische Huis.

De vijf stadsdelen vormden over de millennia voor het grootste deel de stad Terazon binnen haar stadsmuren en kunnen zo'n 150.000 tot 180.000 burgers bevatten. Buiten de stadsmuren was de bewoning variabel. Pas na de vorming van het Vijfde Rijk begon Terazon weer sterk te expanderen buiten haar oude stadsmuren. Deze delen kregen geen muren en vormden meer een grote verzameling van wijken die onregelmatig in elkaar over gingen en een veel minder herkenbaar uiterlijk bezitten.

Toen Mezun het Tweede Rijk vormde liet hij een bevolkingstelling doen van Terazon. Deze bedroeg toen 35.000 inwoners. Aan het eind van het Tweede Rijk was dit 54.000. Ondanks de anarchie van het Eerste Interregnum bleef Terazon een zetel van stabiliteit welke veel vluchtelingen en gelukszoekers aan trok. Tijdens het Derde Rijk bedroeg het toppunt 83.000 inwoners. Dit zakte in het volgende interregnum weer in, maar dit was zodanig kort dat dit van weinig invloed was.

Aan het begin van het Vierde Rijk bevatte Terazon tussen de 80-150.000 inwoners en toen Epis Azuli aan een gestage expansie begon groeide Terazon ook gestaag tot rond de 400.000 in het jaar 6500. Tijdens de gouden periode groeide Terazon explosief. In de hoogtijdagen van het Vierde Rijk kende Terazon 800.000 inwoners. De val van het Vierde Rijk betekende ook de neergang van Terazon. In de periode 6900-7100 was dit nog maar 500-600.000. Ten tijde van het Concordant Azule, waar er veel partijenstrijd was in de hoofdstad kromp het verder naar 300-400.000. Nadat Terazon zich onafhankelijk verklaarde in 7281 verloor het veel van haar belang en fluctueerde het bevolkingsaantal tussen de 150 en 300.000. Eenmaal weer het centrum van Epis Azuli na de vorming van het Vijfde Rijk groeide Terazon direct naar 400-500.000 welke het voor enkele eeuwen vast hield. Wetenschappelijke en economische vooruitgang brachten Terazon naar 650.000 inwoners in 7800. Hierna bleef het gestaag voort groeien en brak het door haar oude record heen tot haar huidige toppunt van 895.000. Dit aantal wordt door de regering gezien als problematisch door gebrek aan voldoende riolering, afvalverwerking en gezondheidszorg. Het zijn de nieuwe uitdagingen van de 81e eeuw.