Epis Azuli

De Eerste Dynastie (4983-5390)

Het koninkrijk Sardon werd gesticht door de Sardonieten. Hun oorsprong is duister. Volgens de overlevering bouwden de Sardonieten, ookwel Sardonai genoemd, een stad om hen te beschermen tegen overvallen van de naburige barbaarse volken, de Xorai, de Cathai en de Khazarai. Ook de vroege voorgangers van de Vedai ondernamen incidenteel een aanval. De Sardonieten, niet al te omvangrijk in aantal, waren al vroeg boeren geworden terwijl hun buren nog een semi-nomadische leefstijl behielden. Uit noodzaak ontwikkelden zij een sterke autoritair leiderschap met een saamhorige bevolking. De stad werd gebouwd in 4983 onder leiding van Koning Mayjid I. Mogelijk bestond zij al eerder of in een andere vorm, maar de annalen gaan niet verder terug dan zijn regering. Deze annalen zijn sowieso zeer beperkt. De Sardonieten ontwikkelden hun eigen schrift dat echter na enkele eeuwen vervangen werd door het Azulische schrift. Hierbij werden de oude documenten, voor zover belangwekkend, gekopieerd, en vervolgens grotendeels vernietigd.

De belangrijkste verandering in Sardon was de komst van Azulische vluchtelingen tegen het einde van de regering van Koning Sidhid II (5201-5240). Voor hen was Sardon een relatief beschaafd eiland omringd door barbaren. In ruil voor hun kennis, waaronder het veel praktischere Azulische schrift, werd hen het burgerschap van Sardon verleend. De impact van de Azuli was groot, ondanks hun relatief kleine aantal. Zij werkten zich al snel op in de rangorde en vulden de Sardonitische taal met woorden uit het Azulisch. De introductie van het Azulische schrift en de vele nieuwe Azulische termen voor allerlei zaken werkte dit sterk in de hand. De Azuli introduceerden ook het Ba-dom. Dit was de neutrale Kardionitische variant waarbij het Dardaans nog de leidraad vormde.

Het autoritaire karakter van Sardon hield de Koningen sterk in hun positie. Zij hielden nog sterk vast aan de oude tradities en zij bekeerden dan ook niet tot het Ba-dom. Dit convervatisme leidde tot de val van de Eerste Dynastie. Op dat moment was het merendeel van de Sardonieten bekeerd tot het Ba-dom. De revolutie verliep initieel niet goed. Koning Nasinrhad II (5381-5389) werd vermoord, maar een neef, Drasod, voerde met een success een tegenrevolutie uit. Zijn pogingen om de veel te talrijke revolutionairen uit te schakelen leidden tot een bloedbad en maanden van aanslagen en geweld. De bevolking raakte breed in verzet en na enkele maanden werd Drasod met zijn getrouwen vermoord.

De Tweede Dynastie (5390-5671)

De nieuwe Koning Senuios I (5390-5399), maakte een einde aan de oude religie. Het Ba-dom werd de enige religie en verschillende antieke tradities werden afgeschaft. Sardon werd hierdoor geleidelijk een pseudo-Azulisch koninkrijk, zoals Xoromendri dat ook zou worden.

De vestiging van het koninkrijk Xoromendri in het westen zorgde voor meer rust. Er kwam een einde aan de overvallen van de Xorai. De nieuwe koningen zetten in op de ontwikkeling van het land en handel. De Xorai werden vooral boeren. De Sardonieten waren hierover verheugd. Er werden contacten gelegd met de Xoromendrin en de rijkdom van de Sardonieten groeide. Via Xoromendri was er een handelsroute naar de havensteden Mykalon en Phenicion waarmee goederen uit verre oorden verkregen konden worden. Ook met de oostelijke Azulische koninkrijken werd handel gedreven, voor zover dat mogelijk was.

De Derde Dynastie (5671-5792)

De Vierde Dynastie (5792-6027)

De Vijfde Dynastie (6027-6128)