De oudste beschaving van Thalassa ontstond op een ongewone plaats: in de dalen van een plateau op het zuidelijk halfrond waar lange koude perioden de leefomstandigheden moeilijk maakten. Toch lijkt het erop dat zo'n 5500-6000 jaar geleden in de binnenlanden van Xunundri in het huidige Epis Azuli de eerste steden ontstonden. Natuurlijk waren er wel andere ontwikkelingen gaande in andere delen van Thalassa, maar dit bleef beperkte tot semi-nomadische stammen en volkeren die enige tijd wisten te domineren en hun verhalen en kennis door gaven of op bepaalde plaatsen gedenktekens op richtten die de tand des tijds doorstonden.
De vroege voorouders van de Azuli die in Xunundri woonden worden vanuit de folklore de Eskuri genoemd. Ook zij waren oorspronkelijk een semi-nomadisch volk die vanuit de vlakten in het noorden naar het zuiden trokken om te ontsnappen aan geweldadige andere stammen. Men verondersteld dat dit in een periode gebeurde toen het klimaat warmer was en men dus minder last had koude omstandigheden.
De Eskuri hadden een afkeer van geweld, maar ook de zwaardere leefomstandigheden in de hooglanden van Xunundri zorgden ervoor dat ze het leven hoger waardeerden. Zij vestigden zich in de vruchtbare en rijke valleien van Xunundri, maar kwamen erachter dat zij in de winter opgesloten raakten. Het was niet doenlijk om naar het noorden te trekken naar warmere streken. Schijnbaar waren de meer barbaarse volken vanwege de bevolkingsdruk hen achterna getrokken en konden zij niet weg.
Door de winters hadden zij weinig voedselvoorraaden. Zij konden hun kudden niet voeden en daarnaast moesten zij ook van hun kudden eten om zelf te overleven. De kou dwong hen ook beschutting te zoeken. Daar zij met tevelen waren moesten zij die beschutting zelf bouwen. Eerst waren dat simpele hutten, maar die voldeden amper en al snel ging men over tot het bouwen van meer solide en weerbestendige huizen. Hun slinkende kuddes dwong hen ook om andere bronnen van voedsel te vinden. Zij kwamen erachter dat bepaald voedsel dat in de zomer groeide makkelijk tot diep in de winter houdbaar was, in tegenstelling vlees. Zo leerden zij landbouw te bedrijven en verloren ze meer van hun nomadische aard.
Met kleinere kudden viel er voor de Eskuri minder te doen in de winter. Dat had zich al geresulteerd in verbeteringen van hun huizen. Men ging zich richten op andere nuttige zaken, zoals betere kledij en de ontwikkeling van betere gebruiksvoorwerpen. Ook ontstond er interesse in de seizoen en de astrologie, om te kunnen voorspellen wanneer het weer verandere en hoeveel tijd men dus beschikbaar had om tijdig en efficiënt te produceren en te oogsten. De lange winters verhoogden het aantal geboortes waardoor men effectievere en betere methodes ging ontwikkelen om landbouw te bedrijven.
De verschillende stammen van de Eskuri, die elk in hetzelfde schuitje zaten, kwamen erachter dat niet overal dezelfde gewassen in voldoende aantallen geproduceerd konden worden. Er ontstond handel en men wisselde kennis uit. Op een of andere manier werden continue oorlogen vermeden. De valleien vormden eenvoudig te beschermen eenheden en wisten een groot aantal stammen redelijk gelijktijdig en gelijkmatig hun grootte en kennis te vergroten. De valleien waren groot genoeg om enige tijd binnen te groeien en daarnaast betekende de afgeslotenheid van een vallei dat gedurende de winter ze beiden onbereikbaar waren. De leiders van de stammen kozen ervoor hun volk dicht bij elkaar te houden. Zo was men sterker. Zodoende richtten de stammen zich meer op de verdediging dan op de aanval. Als er overvallen plaats vonden dan moest men eerst door de bewaakte vallei-ingangen heen en de nederzettingen vonden al snel allerlei methoden uit om zich effectief te verdedigen. De overvallers leerden echter van die verdediging en pasten die weer toe op hun eigen verdediging.
Zo vormden de stammen versterkte nederzettingen en waren hun kuddes zodanig verkleind dat deze niet meer weideland gebruikten dat er niet geschikt was voor landbouw. De groei van de bevolking en de handel vereiste grotere ordening en het vastleggen van regels en overeenkomsten doordat het er teveel werden om uit het hoofd te onthouden. Deze hadden geleid tot allerlei vetes. Naast de landbouwers en veehoeders werden allerlei nieuwe taken nodig. Er onstonden ambachtslieden die zich specialeerden op specifieke behoeften omdat deze voortdurend nodig waren en wie talent had kon daar in ruil voedsel voor krijgen. De boeren hadden produceerden meer voedsel dan ze nodig hadden en vonden het handiger hun kleren en gebruiksvoorwerpen te krijgen door voedsel te ruilen. Daarnaast kwamen er mensen die zich alleen maar bezig hielden met handel en contacten met andere nederzettingen. De meeste mensen konden simpelweg geen tijd vrij maken om de lange reis te ondernemen. Het grotere aantal mensen en de toename van conflicten vereiste dat de leiders, vaak de ouderen, zich daar continu mee bezig moesten houden. Natuurlijk wilde men dat alleen de betrouwbaarsten dit deden en omdat de meningen hierover verschilden werden raden gekozen die de overeenkomsten met andere nederzettingen moesten goedkeuren, conflicten moesten beslissen en wanorde moesten voorkomen.
En zo is in de hooglanden van Xunundri de beschaving ontstaan en de macht van de steden ontwikkeld.
